تبادل
لینک هوشمند
یشینه روش تفسیر قرآن به قرآن
منظور از این روش یعنی آیات قرآن را به کمک یا به وسیله آیات دیگر توضیح دادن و مقصود آن را مشخص ساختن؛ به عبارت دیگر، قرآن منبعی برای تفسیر آیات خود. برخی از صاحب نظران نیز تفسیر قرآن به قرآن را «مقابله آیات با یکدیگر و شاهد همدیگر قراردادن و استدلال طرفینی به آیات برای شناخت مراد خدا» دانسته اند. «مقابلة الایة بالایة و جعلها شاهدا لبعضها علی الاخر، لیستدل علی هذه بهذه لمعرفة مراد الله تعالی من قرآنه الکریم».
تفسیر قرآن به قرآن یکی از کهن ترین روش های تفسیر قرآن است و سابقه آن به صدر اسلام و زمان حیات پیامبر اکرم (ص) باز می گردد. سپس این روش توسط اهل بیت (علیهم السلام) ادامه یافت و برخی از صحابه و تابعین از این روش استفاده کرده اند. این روش تفسیری از زمان ائمه (علیهم السلام) بوده است و از روایات به دست می آید که امامان معصوم علیهم السلام به وسیله آیات قرآن از برخی آیات دیگر رفع ابهام نموده اند؛ مثلا در مورد نماز مسافر که واجب است شکسته باشد امام (علیه السلام) دلیل می آورند به آیه شریفه: (وإذا ضربتم فی الارض فلیس علیکم جناح أن تقصروا من الصلوة) (سوره نساء، آیه 101). یعنی اگر مسافر شدید، واجب است نمازها (چهار رکعتی) را دو رکعت (شکسته) بخوانید.
از مقدّمه تفسیر، چنین به دست میآید که ناقل و شنونده تفسیر امام حسن عسکری، دو نفر بوده اند.
محمد بن علی بن محمد بن جعفر بن دقّاق میگوید: روایت کردند برای من دو شیخ فقیه، ابوالحسن محمّد بن احمد بن علی بن حسن بن شاذان و ابو محمد جعفر بن علی قمیاز شیخ فقیه، «ابوجعفر ابن بابویه قمی» که او فرمود: روایت کرد برای ما محمّد بن قاسم مفسّر استرآبادی خطیب، از ابویعقوب یوسف بن محمد بن زیاد و علی بن محمد بن سیّار (و کانا من الشّیعة الامامیّة) که میگویند:
سؤال: 1. بهترين روش تفسير قرآن چيست ؟ 2. آيا تفسير قرآن به قرآن حجت و معتبر است ؟ 3. بر فرض حجيت تفسير قرآن به قرآن آيا حجيت آن فعلي است يا شأني ؟
بهترین تفسیر کلام الله مجید از لحاظ عرفانی ،فلسفی کدام است یعنی اینکه هر کدام از اینها بهترینش از چه کسی است آیا مفسرین قران باید اجازه داشته باشند برای تفسیر ؟
برخی تفسیر آیه به وسیلهء آیات دیگر است . بعضی بیشتر جنبهء اجتماعی و سیاسی دارند. از بین همهء آنها از نظر
علمی و استدلالی تفسیر شریف المیزان اثر مرحوم علامه طباطبایی ، از جهت ادبی و روایی ، تفسیر شریف
مجمع البیان نوشته مرحوم طبرسی مناسب اند، که هر دو به زبان عربی هستند و اخیراً ترجمه شده اند.
بهترین تفسیر ساده و به زبان فارسی ، تفسیر نمونه اثر آیت الله ناصر مکارم شیرازی است که قابل استفاده
برای همگان است .
كتاب "سدرةالمنتهی فی تفسير قرآن‌المصطفی"، اولين اثر مستقل تفسير قرآن علامه حسن‌زاده آملی به همت انتشارات الف.لام.ميم منتشر شد.
ا اولین تفسیر قرآن به زبان اسپانیایی منتشر شد ا
انتشارات 'بیبلیوتکا نوئبا' نخستین کتاب تفسیر قران را به زبان اسپانیایی منتشر کرد.
به گزارش خبرگزاری شبستان، انتشارات بیبلیوتکا نوئبا به تازگی کتاب تفسیر قران به زبان اسپانیایی که به تحلیل روش های مختلف تفسیر آیات قران می پردازد چاپ کرده است.
این کتاب نوشته عبدالله سعید، استاد دانشگاه سلطان در عمان است، سرخیو عبدالسلام اسکاتولینی اپوستولو، استاد مذهب و آموزش اسلامی در بلژیک آن را به اسپانیایی ترجمه کرده و عبدالنور پرادو مسلمان فرهیخته اسپانیایی مقدمه ای برای این کتاب نوشته است.
نویسنده به بررسی شیوه های مختلف تفسیر و هچنین برخی برداشت های نادرست که منجر به بروز مشکلاتی شده پرداخته است.
بنا به گزارش خبرگزاری وب اسلام، این کتاب می تواند راهنمای مناسبی برای مسلمانان و حتی افراد غیر مسلمان و علاقه مند به اسلام باشد.برای تفسیر بعضی از مفسران تعریف اصطلاحی بیان نکرده اند، اما عده ای از مفسران برای تفسیر در مقدمه تفاسیر خود تعاریفی را بیان کرده اند. این تعارف را می توان به دو دسته تقسیم کرد، یک دسته از تعاریف تفسیر را به عنوان کاری که مفسر در مورد کشف معنا و مدلول آیات کریمه انجام می دهد و دسته دیگر تفسیر را به عنوان یک علم تعریف کرده اند.
واژه تفسير در قرآن
كلمه تفسير در قرآن كريم يك بار بيشتر استعمال نشده است و آن در آيه 33 سورة فرقان است كه خداي متعال پس از بيان برخي از ايرادهاي كافران و پاسخ به آن، مي‌فرمايد:
«... وَ لا يَأْتُونَكَ بِمَثَلٍ إِلاَّ جِئْناكَ بِالْحَقِّ وَ أَحْسَنَ تَفْسِيراً »
آراء مفسران در بيان معناي «تفسير» در آيه كريمه مختلف است؛ جمعي آن را به بيان[1]، يا بيان و تفصيل[2]، يا بيان و كشف[3]،(كه همه قريب به هم است) معنا كرده‌اند و برخي به ذكر دو معنا براي آن پرداخته‌اند: 1. «معنا و مؤدّي»؛ 2.«كشف كردن و دلالت»[4]؛ و بعضي با ترديد بين بيان و معنا[5]، يا بيان و معنا و كشف[6]، از آن گذشته‌اند و برخي نيز واژه تفسير را در آية شريفه مترادف با واژة «معاني» دانسته‌اند.[7]
